ben dünyaydım, dünya da ben

Herneyse bu arallar yeni birileriyle tanıstım, sürekli beraber takılıyoruz beraber uyuyoruz dağatıyoruz sacmalıyoruz yemek yiyoruz kafalarımız güzel oluyor, denemeler denemeler denemeler. ben sürekli filmler baslatıyorum sahneler sahneler hep filmler baslıyor baslıyor o kadar. blog acmak beni tedirgin etmistir hep.her sey kopuk. baslıyorum sonunu unutuyorum konusurken, fimlerin kitapların da öyle sonları eksik. erteliyorum bir cok seyi bu arada. her sey olağan, kafam karısık, keyfim yok, tavanları öpmeye imreniyorum, mazgalları sayıyıorum, tersten okuyorum yazıları. her seyi her seyi hisset ne kadar yorucu. gecen gün bir oda hayal ettim sallanan at düsündüm bir tane devasa odanın icinde kafam neredeyse tavana değiyor ben sallanıyorum ayaklarım yere değiyor. sonra meyveli bantlar düslüyorum yalıyorum yalıyorum falan felan.